Choreographing Love
ENGLISH
Lecture abstract | Medie Megas
“What is today’s ‘choreography of love’ and who is its choreographer? How is our embodied experience of love shaped by the contexts and spaces within which we meet, interact and make love? Dance, an art form which is traditionally connected to youth, the active and healthy body, to sensuality and physical pleasure in a variety of ways, could be a rich resource in the study of love or ‘eros’ as a complex psychosocial phenomenon.
During our meeting we will apply a choreographic gaze to everyday practices of love and we will examine some examples from the history of stage dance, through our own embodied knowledge of love, that is, as subjects that have been in love. If the atmosphere gets really hot, we might even cast doubt on the very basis of the conversation, the incumbent connection between dance and the erotic.”
At the same SeminART:
8th March | The emotion of love (eros) as an ‘artistic’ social construction?
Emotions tend to be understood as “inward” expressions of the “self”. We will critically confront this widely spread conception of emotions and feelings, with the help of anthropological and psychosociological theories based on social constructionism. We shall focus on “love” (eros) as a complex of experiences, attitudes, ideas, images, sensations, constructed thought narratives, texts, songs, movies, learned and lived through everyday performances… The role of culture and of art, more specifically, seems central to this construction. But is this
22nd March | Alexandra Siotou
ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Θεματική συνάντησης | Μέντη Μέγα
“Ποιά είναι η ‘χορογραφία του έρωτα’ σήμερα και ποιός ο χορογράφος της; Πώς διαμορφώνεται η ενσωματωμένη εμπειρία του έρωτα από τα πλαίσια και τους χώρους στους οποίους γνωριζόμαστε, βρισκόμαστε, κάνουμε έρωτα; Ο χορός, η τέχνη που έχει συνδεθεί με ποικίλους τρόπους (όχι μόνο θεματικά) με τη νεότητα, με το ενεργητικό και υγιές σώμα, με τον αισθησιασμό και την σωματική απόλαυση, μάλλον θα μπορούσε να είναι ένα πλούσιο πεδίο έρευνας για τη μελέτη του έρωτα σαν σύνθετο ψυχοκοινωνικό φαινόμενο.
Στη συνάντηση αυτή θα εφαρμόσουμε μια χορογραφική ματιά στην καθημερινότητα του έρωτα και ταυτόχρονα θα εξετάσουμε μέσα από την ενσωματωμένη μας γνώση, ως ερωτευμένοι δηλαδή, κάποια παραδείγματα από την ιστορία του σκηνικού χορού. Αν ανάψουν πολύ τα πνεύματα, ενδεχομένως να αμφισβητήσουμε τη ίδια τη βάση της συζήτησης, την επιβεβλημένη σύνδεση του χορού με το ερωτικό σώμα. “
Στο ίδιο SeminART
8 Μαρτίου | Το ερωτικό συναίσθημα ως ‘καλλιτεχνική’ κοινωνική κατασκευή; | Ελπίδα Ρίκου
Τα συναισθήματα τείνουν να προσεγγίζονται ως «ενδόμυχες» εκφράσεις ή εκφάνσεις του «εαυτού». Θα επιχειρήσουμε την κριτική αντιμετώπιση αυτής της θεώρησης, κυρίως με τη βοήθεια ανθρωπολογικών και κοινωνιοψυχολογικών προσεγγίσεων των συναισθημάτων που στηρίζονται στην έννοια της κοινωνικής τους κατασκευής. Ας προσεγγίσουμε, λοιπόν, τον έρωτα ως σύμπλεγμα εμπειριών, αντιλήψεων, ιδεών, εικόνων, αισθήσεων, που κατασκευάζεται μέσα από αφηγήσεις, κείμενα, τραγούδια, ταινίες, μαθαίνεται και βιώνεται μέσα από καθημερινές επιτελέσεις… Ο ρόλος της κουλτούρας και ειδικότερα της τέχνης φαίνεται κεντρικός σ’αυτή την κατασκευή. Είναι όμως επαρκής αυτή η προσέγγιση ή μήπως η ερωτική εμπειρία καθαυτή (οφείλει να) διαφεύγει εντέλει από την όποια περιγραφή ή ανάλυσή της;